῾᾽Αδελφοί, ἡ σφραγίς τῆς ἐμῆς ἀποστολῆς ὑμεῖς ἐστε ἐν Κυρίῳ᾽ (Α´ Κορ. 9, 2)
῾Ο ἀπόστολος Παῦλος φαίνεται στό ἀποστολικό ἀνάγνωσμα ὅτι εἶναι πολύ προσεκτικός στήν ἐν Χριστῷ ζωή του ἐν σχέσει μάλιστα πρός τό συγκεκριμένο ἔργο του τοῦ εὐαγγελισμοῦ τῶν ἀνθρώπων, γιατί ἀπορρίπτει ἀκόμη καί τό αὐτονόητο: νά μπορεῖ νά τρέφεται ἀπό τό ἔργο πού ἀσκεῖ ἤ νά μπορεῖ κι αὐτός νά ἔχει ἀδελφή χριστιανό σύζυγο, ὅπως κάνουν καί οἱ ἄλλοι ἀπόστολοι. Μά εἶναι τόσο λεπτή ἡ συνείδησή του, ὥστε προτιμᾶ τά ὅποια δικαιώματά του νά τά κάνει πέρα, προκειμένου, ὅπως σημειώνει, ῾νά μή δημιουργήσει κανένα ἐμπόδιο στή διάδοση τοῦ εὐαγγελίου τοῦ Χριστοῦ᾽. Στήν ἀμφισβήτηση μάλιστα ὁρισμένων ἄν εἶναι γνήσιος ἀπόστολος Χριστοῦ προβάλλει τό πιό συντριπτικό ἐπιχείρημα πού ὑπάρχει: τήν ἴδια τή ζωή. ῾᾽Αδελφοί, ἡ σφραγίς τῆς ἐμῆς ἀποστολῆς ὐμεῖς ἐστε ἐν Κυρίῳ᾽.
1. ῾Η σφραγίδα ὡς γνωστόν ἀποτελεῖ τήν ἐπιβεβαίωση τῆς γνησιότητας ἑνός ἐγγράφου καί ὡς ἑνός γενικότερα ἔργου. Σ᾽ ἕνα ἀμφισβητούμενο ἔγγραφο ἡ ὕπαρξη τῆς σφραγίδα αἴρει κάθε ἐπιφύλαξη καί ὁδηγεῖ στήν ἀποδοχή του. Τό παράδειγμα αὐτό χρησιμοποιεῖ καί ὁ ἀπόστολος προκειμένου νά ἐπιβεβαιώσει τή γνησιότητά του ὡς ἀληθινοῦ ἀποστόλου τοῦ Κυρίου, καθώς ἀπευθύνεται στούς πιστούς τῆς ᾽Εκκλησίας τῆς Κορίνθου: σφραγίδα μου, λέει, εἶναι ἡ ἴδια ἡ ὕπαρξη τῆς τοπικῆς σας ᾽Εκκλησίας. Αὐτή συνιστᾶ ὡς καρπός τῆς ἀποστολικῆς μου δράσης τήν ἀπόδειξη ὅτι εἶμαι κανονικός ἀπόστολος. Κι ὅπως εἴπαμε, ἀναγκάζεται ὁ ἀπόστολος νά ἀπολογεῖται γιά τήν αὐθεντικότητα τῆς κλήσεώς του, διότι ὑπῆρχαν πρόσωπα καί ὁμάδες, ψευδάδελφοι ὅπως ἀλλοῦ θά τούς ὀνομάσει, οἱ ὁποῖοι ἐναντιώνονταν στό ἔργο του, θέτοντας ἐν ἀμφιβόλῳ τήν ἀποστολική του ἰδιότητα.
2. ᾽Εκεῖνο πού θεμελιώνει τήν πραγματικότητα αὐτή καί προϋποτίθεται στή σκέψη τοῦ μεγάλου ἀποστόλου εἶναι τά ἴδια τά λόγια τοῦ Κυρίου: ῾᾽Εκ τοῦ καρποῦ τό δένδρον γινώσκεται᾽. Ὁ Κύριος μάλιστα ἐπανειλημμένως χρησιμοποίησε τή σκέψη αὐτή γιά νά βεβαιώσει τόν ἐρχομό Του στόν κόσμο ὡς σταλμένος Υἱός ἀπό τόν Πατέρα. ῾᾽Εάν δέν σᾶς πείθουν τά λόγια μου, κοιτάξτε τά ἔργα μου᾽. ᾽Ακόμη καί στούς μαθητές τοῦ ᾽Ιωάννου Προδρόμου οἱ ὁποῖοι στάλθηκαν ἀπό αὐτόν νά τόν ρωτήσουν ἄν ᾽Εκεῖνος εἶναι ὁ Μεσσίας ἤ πρέπει νά περιμένουν κάποιον ἄλλον, ἡ ἀπάντηση ἦταν ἡ πράξη καί τά ἴδια τά γεγονότα: ῾Πεῖτε στόν ᾽Ιωάννη αὐτά πού βλέπετε καί ἀκοῦτε: Τυφλοί ξαναβρίσκουν τό φῶς τους, χωλοί ξαναπερπατοῦν᾽. Ὁ καρπός τῆς παρουσίας Του ἦταν τό ἀπόλυτο ἀποδεικτικό στοιχεῖο Του.
3. ᾽Αλλά τήν ἴδια ἀκριβῶς ἀλήθεια δέν πρόβαλαν καί οἱ Πατέρες τῆς ᾽Εκκλησίας προκειμένου οἱ πιστοί νά διαπιστώνουμε τά ἐνεργήματα τοῦ διαβόλου ἀπό τίς ἐνέργειες τοῦ Θεοῦ; Τόν καρπό, τά ἀποτελέσματα τῶν μέν καί τῶν δέ. Καί τοῦτο γιατί σ᾽ ἕναν ἄπειρο καί ἀδιάκριτο, ἡ δαιμονική παρουσία μπορεῖ νά ἐκληφθεῖ ὡς παρουσία τῆς θεϊκῆς χάρης καί νά τόν ὁδηγήσει στήν καταστροφή. ῾Ο διάβολος μετασχηματίζεται ῾καί εἰς ἄγγελον φωτός᾽. Πῶς θά κατανοηθεῖ; ᾽Από τά ἀποτελέσματα. Θλίψις, στενοχώρια, ταραχή, φόβος, ὑπερηφάνεια, ὅ,τι δηλαδή προκαλεῖ συνήθως ἡ ἁμαρτία, εἶναι τά ἐνεργήματα τοῦ Πονηροῦ. Καί ποιός ὁ καρπός τῶν ἐνεργειῶν τῆς χάρης; Διάθεση προσευχῆς, ἀγάπη στόν Θεό καί στόν συνάνθρωπο, πραότητα καί ταπείνωση.
4. ῞Ομως πέρα ἀπό αὐτά ὁ λόγος τοῦ ἀποστόλου ἔχει ἰδιαίτερη ἀναφορά καί σ᾽ ἐμᾶς, τούς χριστιανούς τοῦ σήμερα. Κι αὐτό γιατί κάθε βαπτισμένος χριστιανός ἔχει πάρει μία σφραγίδα: τή σφραγίδα τοῦ ἁγίου χρίσματος, δηλαδή τή σφραγίδα τοῦ ἁγίου Πνεύματος, μέ τό ῾Οποῖο ἐμπλουτίζεται ὁ ἄνθρωπος ὡς μέλος Χριστοῦ καί θέτει σέ ἐνέργεια τήν ἐν Χριστῷ νέα ὕπαρξή του. ῾Σφραγίς δωρεᾶς Πνεύματος ῾Αγίου᾽, σημειώνει ὁ ἱερέας στό μυστήριο τοῦ χρίσματος ὅλα τά μέλη τοῦ ἀνθρώπου, μικροῦ ἤ μεγάλου, εὐθύς μετά τό ἅγιό βάπτισμά του. Κι αὐτό σημαίνει ὅτι ἐπιβεβαιώνουμε τή χριστιανική μας ταυτότητα καθημερινῶς καί ἀδιαλείπτως, μέχρι τήν ἡμέρα τῆς ἐξόδου μας ἀπό τόν κόσμο τοῦτο, ἀπό τό ἄν διατηροῦμε ἀνεξίτηλη τή σφραγίδα αὐτή τῆς χάριτος, ἄν διατηροῦμε δηλαδή ἐνεργή μέσα μας τήν παρουσία τοῦ ῾Αγίου Πνεύματος. Δέν εἶναι τυχαῖο ὅτι οἱ ἅγιοι Πατέρες μας ἐπιμένουν πάντοτε νά θεωροῦν ὅτι αὐτή ἡ διακράτηση συνιστᾶ καί τόν βασικό σκοπό τῆς ἐν Χριστῷ ζωῆς, τόν σκοπό τῆς ἴδιας τῆς πνευματικῆς ζωῆς. ῞Ο,τι κάνουμε στήν ᾽Εκκλησία μας, ὅ,τι πνευματικό καί ἀσκητικό ἀγώνα ἐπιτελοῦμε οἱ χριστιανοί, εἶναι γιά νά κρατήσουμε τό ῞Αγιον Πνεῦμα στήν ψυχή καί τό σῶμα μας, νά κρατήσουμε στήν οὐσία τήν καθαρότητα τοῦ ἁγίου βαπτίσματός μας.
5. Καί ποιό τό σπουδαιότερο ἀποδεικτικό ὅτι ὄντως διακρατοῦμε τή χάρη αὐτή, συνεπῶς ἡ σφραγίδα πού δεχτήκαμε κρατάει ζωντανά τά χρώματά της; ᾽Από τήν ὕπαρξη στή ζωή μας τῆς ἐν Χριστῷ ἀγάπης. ῞Οσο ἡ ἀγάπη μέ τόν τρόπο πού τήν δίδαξε καί τήν ἔζησε ὁ Χριστός κινητοποιεῖ τήν ὕπαρξή μας, τόσο θά γνωρίζουμε ὅτι πράγματι εἴμαστε μέλη Χριστοῦ καί ἡ χάρη Του βρίσκεται ἐνεργοῦσα μέσα μας. ῾Ο θεόπνευστος λόγος τοῦ ἀποστόλου καί εὐαγγελιστοῦ ᾽Ιωάννου δέν ἐπιδέχεται παρερμηνεῖες: ῾῾Ο Θεός ἀγάπη ἐστί καί ὁ μένων ἐν τῇ ἀγάπῃ ἐν τῷ Θεῷ μένει καί ὁ Θεός ἐν αὐτῷ᾽.
Πολλοί κάνουν λόγο σήμερα γιά σφραγίσματα τοῦ ἀντιχρίστου καί γιά τά ζοφερά καί δαιμονικά χαράγματά του, στηριζόμενοι στά ἴδια τά λόγια τοῦ Εὐαγγελίου. Μά ὅλα αὐτά τά σφραγίσματα καί τά χαράγματα δέν ἐπιτρέπεται νά μᾶς ὁδηγοῦν σέ φόβους καί φοβίες, σέ ὑστερικές μερικές φορές ἐκδηλώσεις, γιατί ὡς χριστιανοί ἔχουμε τή σφραγίδα καί τό χάραγμα τοῦ ἴδιου τοῦ Θεοῦ μας. ῞Οσο ὑπάρχει ὡς προτεραιότητα αὐτό στή ζωή μας, τόσο τίς ὕπουλες ἐπιθέσεις τοῦ Πονηροῦ καί τῶν ὀργάνων του ὄχι μόνο δέν θά τίς δεχόμαστε, ἀλλ᾽ οὔτε κἄν θά τίς καταλαβαίνουμε. Κινδυνεύει τελικῶς μόνον ἐκεῖνος πού λειτουργεῖ ἀποπροσανατολισμένος ἀπό τήν προοπτική αὐτή. Ἡ σφραγίδα ἔτσι γιά τήν ὁποία κάνει λόγο ὁ ἀπόστολος γίνεται σφραγίδα καί δική μας: ἡ ζωή μας καί ὄχι μόνο τά λόγια μας σφραγίζει τή χριστιανικότητά μας.
